شاه بیت تمام غزلهای زندگیم انتظارست انتظار
درون ویرانه ترین شعر وجودم به دنبال آسمانم
در زیر آوار سهمگین ترانه ها مانده ام
زیباترین شعرم را از یاد برده ام
منتظر نورم
روزنی می یایم
خود را به سختی از زیر آوارها رها میکنم
شبست
ماه پشت ابرهای انبوه است
آسمان گریه در گلو دارد
بازهم جمعه آمد
دشت قلبم را آماده حضور کرده ام
یارب دل ما را نورانی کن........
شاه بیت تمام غزلهای زندگیم انتظارست انتظار....
نظرات شما عزیزان: